Düştük: Dante ile Cehennemin Dokuz Katını Seyahat Ediyoruz!

Dante’nin İlahi Komedya’sını okumadıysanız muhtemelen duymuşsunuzdur. Inferno, Dante’nin 700 yıl önce yazdığı İlahi Komedya’da bahsedilen 9 katlı cehenneme verilen isimdir.

Dante ile ilgili; İnfazına yol açan İlahi Komedyası cehenneme, arafa ve cennete yapılan bir yolculuktur.

Bugün Dante’nin 9 daireli cehenneminde bir gezi yapacağız.

Görüldüğü gibi Dante daireleri alt gerçek daralma şeklinde yapmış, günahı büyük olanlar altta kalacak şekilde dizayn etmiştir.

Hikaye, 1300’de Kutsal Cuma’dan önceki Perşembe günü gece yarısı karanlık bir ormanda başlıyor.

Dante, eski Romalı şair Virgil’in hayaleti onu kurtarmadan önce üç canavar – bir aslan, bir leopar ve bir kurt – tarafından takip edilir.

Virgil, Dante’nin kişisel kurtuluş yolculuğunda Cehennemden geçmesine yardım etmesi için gönderildi.

Ormandan çıkarlar ve yeraltı dünyasının kapısına ulaşırlar; bu kapıların üzerinde şu sözler yazılıdır: ‘Ey buraya girenler, tüm umutlarınızı atın.’

Önce cehennemin dış köşelerine gelirler. Burası kötülük yapmamış ama aynı zamanda iyilik de yapmamış insanlara ayrılmıştır.

Bu küme Cehennemin ne içinde ne de dışındadır ama dışında da değildir. Acheron Nehri’nin kıyısında mahsur kalan bu yaratıklar, kan ve gözyaşıyla beslenen kurtçuklarla ve ardından eşek arılarıyla çevrili bir sürüdür.

Kayıkçı Charon, Dante ve Virgil’i Limbo’ya götürür. Bu Birinci Çember. Burası vaftiz edilmemiş ama yine de erdemli hayatlar yaşayanlar içindir.

Homer gibi şairler olduğu gibi Platon, Jül Sezar, Selahaddin Eyyubi gibi insanlar da var.

Gelelim İkinci Çembere. İkinci Çember şehvet suçluları içindir ve şiddetli bir kasırga tarafından sonsuza kadar havada dönmeye mahkumdurlar.

Girişi Minos tarafından korunmaktadır. Bu kapıdan Cehenneme giren kimse, günahlarını ona itiraf etmelidir; Sonra Minos o insanları cehennemde ait oldukları yerlere gönderir.

Üç başlı köpek Cerberus tarafından korunan Üçüncü Çember, oburluk düşkünleri içindir.

Bu tabaka yemekte, içkide, ahlaksızlıkta ve lükste aşırıya kaçanlar içindir.

Bu doyumsuz oburlar, sonu gelmeyen soğuk bir ortamda, pis kokulu bir pislik yağmurunun ürettiği pis kokulu bir balçıkta yaşamaya zorlanırlar.

Dördüncü Çember açgözlü suçlular içindir. Bu katman, çok fazla para biriktirenler veya israf edenler içindir.

Bu iki grup, büyük ve ağır çuvallarla sonsuza kadar birbirleriyle savaşmak zorunda kalıyor.

Beşinci Çember, öfkelilerin ölüme mahkûm edildiği devasa bir bataklık olan Styx Nehri’nin kendisidir.

Aktif olarak öfkelenenler, pis kokulu çamurun yüzeyinde birbirleriyle kavga ederken, sessizce öfkelenenler ise altında sessizce yuvarlanırlar.

Beşinci Çemberden sonra, melekler tarafından korunan ve Styx ile çevrili Yeraltı Şehri “Dis” gelir. Bu, cehennemin alt kısmına girişi işaretler.

Dante ve Virgil, Phlegyas tarafından bataklıklardan geçerek Dis kapılarına götürülür; Burada arka planda şehri görebilirsiniz.

Dante ve Virgil, bir meleğin yardımıyla Dis’e girer. Dis’e girdikten sonra kafirlerin yanan mezarlara hapsolduğu Altıncı Çember ile karşılaşıyoruz.

Burada halkın ortasında filozof Epikuros ve Kutsal Roma İmparatoru II. Frederick yer almaktadır.

Yedinci Çembere gelince, burada 3 halka görüyoruz. Bu halkalardan ilki, Büyük İskender ve Hun Attila gibi katiller ve savaş çığırtkanlarını içeren komşulara yönelik şiddet içindir.

Buradaki insanlar ceza olarak kaynayan kan nehrine daldırılıyor.

İkinci daire kendine şiddet uygulayanların, üçüncü daire ise Allah’a karşı şiddet uygulayan kâfirlerindir.

Bu kişiler her zaman bir alev yağmuru altında yaşayarak cezalandırılır.

Yedinci Çemberden ayrıldıktan sonra Dante ve Virgil, Sekizinci Çembere dökülen devasa bir şelaleyle karşılaşır.

Oraya ulaşmak için Geryon adında garip bir canavara binerler.

Malebolge olarak bilinen Sekizinci Çember, her biri farklı dolandırıcılık türleri için on hendeğe bölünmüştür.

İlkindeki tacizciler iblisler tarafından kırbaçlanır. İkincisinde, minyonlar dışkıya gömülür.

Üçüncü hendekte ise, dini istismar edenler, yani dini rüşvet aracı olarak kullananlar taş kovuklara sonsuza dek baş aşağı konur, dış ayakları ateşe verilir.

Papa III. Nicholas buradakilerden biri.

Dördüncü hendekte sihirbazlar, müneccimler, falcılar ve yalancı peygamberler vardır.

Onların cezası, nereye gittiklerini göremedikleri halde başlarını gerçeğe döndürmek.

Beşinci hendekte, yozlaşmış politikacılar, şantajcılar ve gaspçılar kaynayan katran gölüne daldırılır. Bu sırada Malebranche adlı iblisler, kaçmaya çalışırlarsa onları parçalamaya hazırdır.

Altıncı hendekte münafıklar kurşun cüppelerle dolaşmaya zorlanır.

hendekteki hırsızlar; Kertenkeleler, yılanlar ve diğer yırtıcı sürüngenler tarafından canlı canlı yenirler.

Ve sekizinci hendekte, birbirlerine hileli işler yapmalarını tavsiye edenlerin her biri, büyük dev ateş topunun içindeki derin bir çukurda dolaşıyor.

Dokuzuncu hendekte, politik olarak bölücü bireyler, kılıç kullanan bir iblis tarafından parçalanır. Bazılarının uzuvları veya kafaları kesilmiş, bazıları ise tamamen parçalanmıştı.

Onuncu hendekte, dolandırıcılar ve yalancılar, onları kaşındıran ve çıldırtan korkunç cilt hastalıklarından muzdariptir.

Sekizinci Çemberin kenarında, duvarlarına zincirlenmiş bir dev halkasıyla çevrili geniş bir kuyu vardır.

Devlerden biri, Dante ve Virgil’in kuyunun dibine inmesine yardım eder.

Ve böylece, yanlış yapanların acı çekmeye mahkum edildiği Cehennemin en derin kısmı olan Dokuzuncu Çembere varırlar.

Bu, dört katmanlı büyük bir donmuş göl. Buradakilerin ihanetleri ne kadar ağırsa merkeze o kadar yakınlar.

Cain ve Mordred buradaki insanlardan sadece ikisi.

Son olarak, Cehennemin dibinde, Dünyanın tam merkezinde, geniş, buzlu bir mağarada, Tanrı’ya nihai ihaneti için beline kadar donmuş üç başı olan devasa bir canavar olan Lucifer vardır.

Yahuda üç ağzıyla Brutus ve Cassius’u yer.

Ve sonunda bitti… Dante ve Virgil, Cehennemin eşmerkezli dairelerinin dibine ulaştılar.

Buradan bir yeraltı geçidinden geçerek Dünyanın uzak köşesine tırmanırlar ve İlahi Komedya’nın bir sonraki bölümünün başladığı Araf Dağı’na varırlar…

Dante’nin Cehennem’i yedi yüzyıl önce yazılmıştır ve onun Araf’a ve Cennet’e yaptığı yolculuğun anlatımıyla birlikte İlahi Komedya’yı oluşturur.

Dante’nin çalışmaları yedi yüzyıl boyunca okuyucularını büyüledi, korkuttu ve aynı anda onlara ilham verdi.

İlahi Komedya o kadar özel bir eserdir ki, onun gibi başka bir edebî eser yoktur.